İZMİR – Dijital ile dönüşen fotoğraf sanatının en başarılı örneklerinden biri olan Technê Standı, İzmir Büyükşehir Belediyesi Ahmed Adnan Saygun Sanat Merkezi’nde açıldı. Stant 28 Haziran’a kadar, hafta içi ve cumartesi günleri 10.00-16.00 saatleri içinde gezilebilecek.
Seyahatine 2017’de, Türkiye’nin birinci dijital sanat kolektifi Decol prodüktörlüğünde, Gizem Renklidağ ve N. Cihan Çankaya’nın eş-küratörlüğünde İstanbul’da başlayan Technê, İzmir’de Urban Arts ile iş birliği yaparak bu seyahate yeni bir boyut kattı. Dijital sanatkarların kolektif üretimleriyle süreç ortasında gelişerek büyüdü. Tuval fotoğraflarına apayrı formlar ve boyutlar kazandıran sanatkarlar, fotoğraf sanatını dijital tekniklerle dönüştürerek biroldukca farklı tecrübe tasarladı.
Technê neyi söz ediyor? Fıspıs tekniği nedir? Analog ve dijital teknikleri bir ortada kullanarak fotoğraf sanatını apayrı tecrübelere açan Gizem Renklidağ sorularımızı cevapladı.
Gizem Renklidağ
‘DİJİTAL SANATÇI ARKADAŞLARIMLA İŞ BİRLİĞİ YAPIYORUM’
Standınızın ismi “Technê”. Stant ismini nereden alıyor? Fotoğraf sanatıyla dijital teknikleri nasıl buluşturuyorsunuz?
Teknoloji sözü, Yunanca’da “technê” ve “logos”un birleşmesinden meydana geliyor. Technê, ortasında sanatı, zanaati, tekniği, barındıran bir terim. ötürüsıyla standın ismini düşünürken içerik ve aktarmak istediklerimizle özdeşleşti.
Fotoğraflarımın, değişen teknolojinin bize sağladığı yeni imkan ve teknikleri kullanarak dönüştürülmesi için, farklı medyumlar kullanan dijital sanatçı arkadaşlarımla iş birliği yapıyorum. Onlar benim fotoğraflarımdan kendilerine yansıyanları, kullandıkları teknikleriyle bir daha üretip işlerime geri yansıtıyorlar. bu biçimdece epey katmanlı yeni bir üretim alanı ve anlatım lisanı ortaya çıkıyor. Stantta, fotoğraflarımı, gördükleri ve alımladıklarından yola çıkarak, hareketli grafik, foto manipülasyon, yapay zeka, illüstrasyon, led programlama, interaktif programla, dijital heykel, görüntü ve kurgu üzere metotlar kullanılarak üretilen işlerle dönüşerek, bir ortada sergilendiğini görüyoruz.
Günümüzde bilim ve değişen teknolojinin süratli gelişmeninin bir kararı olarak sanat alanında yeni kavramların ve farklı görsel bedellerin oluşması alakasını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Farklılıkların, bu farklılıklardan meydana gelen yeni lisanların ve bütünlüğünün oluştuğu, çeşitliliğin çoğaldığı üretim alanlarını, yapıtları ve kombinasyonları izlemek bana heyecan veriyor, merak uyandırıyor, ufkumu genişletiyor.
‘RESİMLERİMİ KATMAN KATMAN KURUTARAK YAPMAM GEREKİYOR’
Geliştirmiş olduğunuz ‘fıspıs’ tekniği hakkında bilgi verir misiniz?
Gündelik ömrümüzde fısfıs da dediğimiz, yüklü olarak paklık mamüllerinde kullanılan, spreyleme sistemiyle çalışan ambalajlara, sulandırılmış boya koyarak ekseriyetle ham tuval bezi üzerine çalışmalarımı gerçekleştiriyorum. ‘Fıspıs’ ismini verdiğim prosedürle kumaş üzerinde tepkiler başlatıyorum ve fotoğraflarımı aslında temelde renklendirilmiş sıvı akışıyla ve akışı yönlendirerek yapıyorum.
Techne standından.
hayatın her alanında yaşadığımız akış, fotoğraflarınızda nasıl karşılık buluyor?
Çoğunluğu sudan meydana gelen, hazırladığım renkli sıvının akışını izlemek, ona müdahale etmek, yönlendirmek için sistemler geliştirmek, aslında hayatla kurduğum bağ da bana epey şey öğretti. Yani Fıspıs’tan epey şey öğrendim. Örneğin, fotoğraflarımı katman katman kurutarak yapmam gerekiyor. bu türlü hareket etmediğimde renkler çamurlaşıyor. Katmanlar içinde, kimi birtakım nitekim uzun mühletler beklemem ve fotoğrafıma o denli devam etmem gerekiyor. Durmam ve sabretmem gerekiyor yani bir yandan da. Şayet aklımdaki sonuçlara ulaşmak istiyorsam, sürdürmekten ne kadar keyif de alsam, bir yerde boyamayı bırakmam ve beklemem gerekiyor. kimi vakit de hiç müdahale etmeden, akışın kendi sürecine eşlik etmek demek oluyor bu. Bir de örneğin, akışta o anda yanılgı üzere gördüğümü akışa dahil etmeyi, ondan öğrenebilmeyi, kusur kavramını diğer bir bakış açısıyla kavramayı ve yanılgıya o diğer gözle bakıp sürece dahil etmeyi deneyimliyorum.
‘RENK BENİM İÇİN VAZGEÇİLMEZ BİR DEĞER TAŞIYOR’
Fotoğraflarınızda tuvallerdeki renk kombinasyonları da çok dikkat alımlı. Renklerdeki bu bir aradalığı nasıl oluşturdunuz?
Renk, kendimi bildim bileli etrafımda olduğunda güzel hissettiğim bir duyum. Dünyadaki hayatı algılama ve kendimi söz etme aracı olarak renk benim için vazgeçilmez bir ehemmiyet taşıyor. 2012 yılında ‘fıspıs’ ile fotoğraf yapmaya başladığımda ikili, üçlü daha sonra daha da çeşitli renk kombinasyonlarını yüzlerce sefer farklı yüzeylerde deneyimledim. ‘Fıspıs’ ile yüzeye aktardığım renklerin birbiriyle münasebetini uzun yıllar çalıştıktan daha sonra bir renk dilimi oluştu.
Techne standından.
‘ÜRETİMİMİN ÇEŞİTLİLİĞİ ARTTI’
Pandemi süreci size ve sanatınıza nasıl yansıdı?
Pandemiden bir süre evvel tabiatta daha fazlaca vakit geçirmeye başlamıştım. İstanbul’dan uzaklaşıp epeyce da tanımadığım doğayı tanımaya başladığım, lisanını öğrendiğim, uzun uzun inceleme fırsatı bulduğum ve çok yavaşladığım bir devir geçiriyorum. Olağanda pek de görmediğimiz suyun akışını renklerle ortaya çıkarmaya çalışmak temelli üretim pratiğim olan ‘fıspıs’la ürettiğim dokuların çeşitliliğine ve düşünme biçimimin, ötürüsıyla üretirken baktığım ve gördüğüm şeylerin dönüşmesine sebep oldu.
İçinde bulunduğumuz cihan ve dünya ile daha epeyce bağlantı kurmak, kendimi daha fazlaca yalnız kalarak daha fazlaca tanımış olmak, daha farklı biçimlerde kompozisyonlar meydana getirmeme kadar biroldukca şeye tesir etti. Bir yandan da tabiatta gördüğümüz makro ve mikro dokuları üretmeye çalıştığım için karşılaştığım örnekler çoğaldı. Bu da üretimimin çeşitliliğini arttırdı.
Seyahatine 2017’de, Türkiye’nin birinci dijital sanat kolektifi Decol prodüktörlüğünde, Gizem Renklidağ ve N. Cihan Çankaya’nın eş-küratörlüğünde İstanbul’da başlayan Technê, İzmir’de Urban Arts ile iş birliği yaparak bu seyahate yeni bir boyut kattı. Dijital sanatkarların kolektif üretimleriyle süreç ortasında gelişerek büyüdü. Tuval fotoğraflarına apayrı formlar ve boyutlar kazandıran sanatkarlar, fotoğraf sanatını dijital tekniklerle dönüştürerek biroldukca farklı tecrübe tasarladı.
Technê neyi söz ediyor? Fıspıs tekniği nedir? Analog ve dijital teknikleri bir ortada kullanarak fotoğraf sanatını apayrı tecrübelere açan Gizem Renklidağ sorularımızı cevapladı.
Gizem Renklidağ
‘DİJİTAL SANATÇI ARKADAŞLARIMLA İŞ BİRLİĞİ YAPIYORUM’
Standınızın ismi “Technê”. Stant ismini nereden alıyor? Fotoğraf sanatıyla dijital teknikleri nasıl buluşturuyorsunuz?
Teknoloji sözü, Yunanca’da “technê” ve “logos”un birleşmesinden meydana geliyor. Technê, ortasında sanatı, zanaati, tekniği, barındıran bir terim. ötürüsıyla standın ismini düşünürken içerik ve aktarmak istediklerimizle özdeşleşti.
Fotoğraflarımın, değişen teknolojinin bize sağladığı yeni imkan ve teknikleri kullanarak dönüştürülmesi için, farklı medyumlar kullanan dijital sanatçı arkadaşlarımla iş birliği yapıyorum. Onlar benim fotoğraflarımdan kendilerine yansıyanları, kullandıkları teknikleriyle bir daha üretip işlerime geri yansıtıyorlar. bu biçimdece epey katmanlı yeni bir üretim alanı ve anlatım lisanı ortaya çıkıyor. Stantta, fotoğraflarımı, gördükleri ve alımladıklarından yola çıkarak, hareketli grafik, foto manipülasyon, yapay zeka, illüstrasyon, led programlama, interaktif programla, dijital heykel, görüntü ve kurgu üzere metotlar kullanılarak üretilen işlerle dönüşerek, bir ortada sergilendiğini görüyoruz.
Günümüzde bilim ve değişen teknolojinin süratli gelişmeninin bir kararı olarak sanat alanında yeni kavramların ve farklı görsel bedellerin oluşması alakasını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Farklılıkların, bu farklılıklardan meydana gelen yeni lisanların ve bütünlüğünün oluştuğu, çeşitliliğin çoğaldığı üretim alanlarını, yapıtları ve kombinasyonları izlemek bana heyecan veriyor, merak uyandırıyor, ufkumu genişletiyor.
‘RESİMLERİMİ KATMAN KATMAN KURUTARAK YAPMAM GEREKİYOR’
Geliştirmiş olduğunuz ‘fıspıs’ tekniği hakkında bilgi verir misiniz?
Gündelik ömrümüzde fısfıs da dediğimiz, yüklü olarak paklık mamüllerinde kullanılan, spreyleme sistemiyle çalışan ambalajlara, sulandırılmış boya koyarak ekseriyetle ham tuval bezi üzerine çalışmalarımı gerçekleştiriyorum. ‘Fıspıs’ ismini verdiğim prosedürle kumaş üzerinde tepkiler başlatıyorum ve fotoğraflarımı aslında temelde renklendirilmiş sıvı akışıyla ve akışı yönlendirerek yapıyorum.
Techne standından.
hayatın her alanında yaşadığımız akış, fotoğraflarınızda nasıl karşılık buluyor?
Çoğunluğu sudan meydana gelen, hazırladığım renkli sıvının akışını izlemek, ona müdahale etmek, yönlendirmek için sistemler geliştirmek, aslında hayatla kurduğum bağ da bana epey şey öğretti. Yani Fıspıs’tan epey şey öğrendim. Örneğin, fotoğraflarımı katman katman kurutarak yapmam gerekiyor. bu türlü hareket etmediğimde renkler çamurlaşıyor. Katmanlar içinde, kimi birtakım nitekim uzun mühletler beklemem ve fotoğrafıma o denli devam etmem gerekiyor. Durmam ve sabretmem gerekiyor yani bir yandan da. Şayet aklımdaki sonuçlara ulaşmak istiyorsam, sürdürmekten ne kadar keyif de alsam, bir yerde boyamayı bırakmam ve beklemem gerekiyor. kimi vakit de hiç müdahale etmeden, akışın kendi sürecine eşlik etmek demek oluyor bu. Bir de örneğin, akışta o anda yanılgı üzere gördüğümü akışa dahil etmeyi, ondan öğrenebilmeyi, kusur kavramını diğer bir bakış açısıyla kavramayı ve yanılgıya o diğer gözle bakıp sürece dahil etmeyi deneyimliyorum.
‘RENK BENİM İÇİN VAZGEÇİLMEZ BİR DEĞER TAŞIYOR’
Fotoğraflarınızda tuvallerdeki renk kombinasyonları da çok dikkat alımlı. Renklerdeki bu bir aradalığı nasıl oluşturdunuz?
Renk, kendimi bildim bileli etrafımda olduğunda güzel hissettiğim bir duyum. Dünyadaki hayatı algılama ve kendimi söz etme aracı olarak renk benim için vazgeçilmez bir ehemmiyet taşıyor. 2012 yılında ‘fıspıs’ ile fotoğraf yapmaya başladığımda ikili, üçlü daha sonra daha da çeşitli renk kombinasyonlarını yüzlerce sefer farklı yüzeylerde deneyimledim. ‘Fıspıs’ ile yüzeye aktardığım renklerin birbiriyle münasebetini uzun yıllar çalıştıktan daha sonra bir renk dilimi oluştu.
Techne standından.
‘ÜRETİMİMİN ÇEŞİTLİLİĞİ ARTTI’
Pandemi süreci size ve sanatınıza nasıl yansıdı?
Pandemiden bir süre evvel tabiatta daha fazlaca vakit geçirmeye başlamıştım. İstanbul’dan uzaklaşıp epeyce da tanımadığım doğayı tanımaya başladığım, lisanını öğrendiğim, uzun uzun inceleme fırsatı bulduğum ve çok yavaşladığım bir devir geçiriyorum. Olağanda pek de görmediğimiz suyun akışını renklerle ortaya çıkarmaya çalışmak temelli üretim pratiğim olan ‘fıspıs’la ürettiğim dokuların çeşitliliğine ve düşünme biçimimin, ötürüsıyla üretirken baktığım ve gördüğüm şeylerin dönüşmesine sebep oldu.
İçinde bulunduğumuz cihan ve dünya ile daha epeyce bağlantı kurmak, kendimi daha fazlaca yalnız kalarak daha fazlaca tanımış olmak, daha farklı biçimlerde kompozisyonlar meydana getirmeme kadar biroldukca şeye tesir etti. Bir yandan da tabiatta gördüğümüz makro ve mikro dokuları üretmeye çalıştığım için karşılaştığım örnekler çoğaldı. Bu da üretimimin çeşitliliğini arttırdı.