Osmaniye’de mesken sahibi tarafınca konuttan çıkartılan aile, gidecek yerleri olmadığı için parka yerleşti. Oğlu ile bir arada parkta yaşamaya başlayan Gülşen Yıldız, “Sokakta kaldım, mesken sahibi tarafınca sokağa atıldım. Şu anda gezecek, bir şey yapacak bir durumda değilim. Rahatsız olmadan evvel çalışıyordum. Artık rahatsızım, tansiyon hastasıyım. Astım, bronşit, nefes darlığım var, ayağımda lif kopması var ve fazla çalışamıyorum. bu biçimde kimi vakit merdiven paklığına gidiyorum. O da 130 lira. Bir mesken istiyorum, başımı sokacağım” dedi.
Osmaniye’de, eşini 10 yıl evvel kaybeden ve Kurtuluş Mahallesi’nde oğlu ile yaşayan 40 yaşındaki Gülşen Yıldız, artırımlı kirayı ödeyecek durumu olmadığı için artırımı kabul etmeyince mesken sahibi tarafınca meskenden çıkartıldı. Yıldız, oğluyla bir arada Kurtuluş Parkı’na yerleşti.
“SOKAKTA KALDIM”
Gülşen Yıldız, şunları söylemiş oldu:
“Eşim, 10 sene olduğu vefat edeli. Rahatsızım. Bir oğlum var, okuyor. bu biçimde kira kira geziyorum, durumum yok, yardım istiyorum Allah isteği için. Sokakta kaldım, konut sahibi tarafınca sokağa atıldım. Şu anda gezecek, bir şey yapacak bir durumda değilim. Rahatsız olmadan evvel çalışıyordum. Artık rahatsızım, tansiyon hastasıyım. Astım, bronşit, nefes darlığım var, ayağımda lif kopması var ve fazla çalışamıyorum. bu biçimde kimi vakit merdiven paklığına gidiyorum. O da 130 lira. Bir konut istiyorum, başımı sokacağım.”
“EV SAHİBİ YÜZÜNDEN SOKAĞA ATILDIK “
Gülşen Yıldız’ın oğlu Metin Yıldız ise şöyleki konuştu:
“Şu anda okumam lazım ancak okula bile gidemiyorum. Bu süreçte benim elimden gelen hiç bir şey yok. Ben hem okuyup hem çalışıyorum, yalnızca annem mağdur olmasın diye. Eşyalarımız bu biçimde sokakta. Yetkililerden, lütfen yani sesimizin duyulmasını istiyoruz. Bizim kimseye gidecek bir şeyimiz yok, devletimizden yalnızca yardım istiyoruz. Mesken sahibi yüzünden sokağa atıldık biz. Şu anda gidecek hiç bir yerimiz yok bizim. Biz, sokakta kaldık şu anda. İki seniçin beri ‘Geleceğim’ diyor lakin kiraların arttığını bilince bizi de çıkarmak istiyor ve biz de yüksek kira veremeyeceğimiz için mecbur çıkmak zorunda kaldık. 700 lirayı olağanda ödüyorduk. İşte hastane yapılınca, buralar kıymetlenince 2 bin 500 lira falan istiyor. Onu da esasen veremeyeceğimizi biliyor, o yüzden çıkarmak istiyor.”
“BİRÇOK KİŞİ BU DURUMDA “
Ailenin eşyalarını parka taşıyan nakliyeci Mehmet Oğultarhan ise şunları söylemiş oldu:
“Sabah bize bir telefon geldi, Mehmet Karayiğit diye bir arkadaşımızdan. Durumu olmayan bir ailenin konutunun taşınacağını söylemiş olduler. Meskene geldiğimizde, konut sahibinin kiracıyı konuttan attığını gördük. Meskeni yükledik, nereye taşınacağını sorduk. Mesken bulamadığını söylemiş oldu, parka gideceğini söylemiş oldu bize. Kendi gayretlerimizle konut bulmaya çalıştık, birkaç yer aradık, mesken bulamadık. Şu anda gördüğünüz üzere mesken, parka geldi. Yani biz elimizden geleni yapmaya çalıştık aile için, natürel bu bir yere kadar, bizim gücümüz yetmiyor artık. Aileye dayanak bekliyoruz, yardımlarını bekliyoruz aileye her insanın. Yani şu tabloyu her insanın görmesini istiyoruz. Yalnızca bir kişi değil, biroldukca insan bu türlü.
“BU TABLODA ARTIK SÖYLEYECEK BİR ŞEY YOK”
Devamlı bu işi yaptığımız için, yani adamın kirası 500 iken 2-3 bin liraya çıktığını duyuyoruz, mesken bulamıyorlar, zorlanıyorlar konut bulmakta. Yani buna bir tahlil istiyoruz, bu kiralara. Buraya bir hastane yapılıyor şu anda. Kiralar 500 lirayken şu an 3-4 bin liraya çıktı. Kiracılar rezil ya meskenden devamlı konut sahipleri çıkartıyorlar ve bu anlık gün ortasında oluyor. Adam akşam geliyor, sabah mesken boşalttırıyor. Yani kaba kuvvet, bir biçimde boşalttırıyorlar insanlara. Yani bu tabloda artık söyleyecek bir şey yok aslına bakarsanız, söylenecek son noktaya geldik.”
Osmaniye’de, eşini 10 yıl evvel kaybeden ve Kurtuluş Mahallesi’nde oğlu ile yaşayan 40 yaşındaki Gülşen Yıldız, artırımlı kirayı ödeyecek durumu olmadığı için artırımı kabul etmeyince mesken sahibi tarafınca meskenden çıkartıldı. Yıldız, oğluyla bir arada Kurtuluş Parkı’na yerleşti.
“SOKAKTA KALDIM”
Gülşen Yıldız, şunları söylemiş oldu:
“Eşim, 10 sene olduğu vefat edeli. Rahatsızım. Bir oğlum var, okuyor. bu biçimde kira kira geziyorum, durumum yok, yardım istiyorum Allah isteği için. Sokakta kaldım, konut sahibi tarafınca sokağa atıldım. Şu anda gezecek, bir şey yapacak bir durumda değilim. Rahatsız olmadan evvel çalışıyordum. Artık rahatsızım, tansiyon hastasıyım. Astım, bronşit, nefes darlığım var, ayağımda lif kopması var ve fazla çalışamıyorum. bu biçimde kimi vakit merdiven paklığına gidiyorum. O da 130 lira. Bir konut istiyorum, başımı sokacağım.”
“EV SAHİBİ YÜZÜNDEN SOKAĞA ATILDIK “
Gülşen Yıldız’ın oğlu Metin Yıldız ise şöyleki konuştu:
“Şu anda okumam lazım ancak okula bile gidemiyorum. Bu süreçte benim elimden gelen hiç bir şey yok. Ben hem okuyup hem çalışıyorum, yalnızca annem mağdur olmasın diye. Eşyalarımız bu biçimde sokakta. Yetkililerden, lütfen yani sesimizin duyulmasını istiyoruz. Bizim kimseye gidecek bir şeyimiz yok, devletimizden yalnızca yardım istiyoruz. Mesken sahibi yüzünden sokağa atıldık biz. Şu anda gidecek hiç bir yerimiz yok bizim. Biz, sokakta kaldık şu anda. İki seniçin beri ‘Geleceğim’ diyor lakin kiraların arttığını bilince bizi de çıkarmak istiyor ve biz de yüksek kira veremeyeceğimiz için mecbur çıkmak zorunda kaldık. 700 lirayı olağanda ödüyorduk. İşte hastane yapılınca, buralar kıymetlenince 2 bin 500 lira falan istiyor. Onu da esasen veremeyeceğimizi biliyor, o yüzden çıkarmak istiyor.”
“BİRÇOK KİŞİ BU DURUMDA “
Ailenin eşyalarını parka taşıyan nakliyeci Mehmet Oğultarhan ise şunları söylemiş oldu:
“Sabah bize bir telefon geldi, Mehmet Karayiğit diye bir arkadaşımızdan. Durumu olmayan bir ailenin konutunun taşınacağını söylemiş olduler. Meskene geldiğimizde, konut sahibinin kiracıyı konuttan attığını gördük. Meskeni yükledik, nereye taşınacağını sorduk. Mesken bulamadığını söylemiş oldu, parka gideceğini söylemiş oldu bize. Kendi gayretlerimizle konut bulmaya çalıştık, birkaç yer aradık, mesken bulamadık. Şu anda gördüğünüz üzere mesken, parka geldi. Yani biz elimizden geleni yapmaya çalıştık aile için, natürel bu bir yere kadar, bizim gücümüz yetmiyor artık. Aileye dayanak bekliyoruz, yardımlarını bekliyoruz aileye her insanın. Yani şu tabloyu her insanın görmesini istiyoruz. Yalnızca bir kişi değil, biroldukca insan bu türlü.
“BU TABLODA ARTIK SÖYLEYECEK BİR ŞEY YOK”
Devamlı bu işi yaptığımız için, yani adamın kirası 500 iken 2-3 bin liraya çıktığını duyuyoruz, mesken bulamıyorlar, zorlanıyorlar konut bulmakta. Yani buna bir tahlil istiyoruz, bu kiralara. Buraya bir hastane yapılıyor şu anda. Kiralar 500 lirayken şu an 3-4 bin liraya çıktı. Kiracılar rezil ya meskenden devamlı konut sahipleri çıkartıyorlar ve bu anlık gün ortasında oluyor. Adam akşam geliyor, sabah mesken boşalttırıyor. Yani kaba kuvvet, bir biçimde boşalttırıyorlar insanlara. Yani bu tabloda artık söyleyecek bir şey yok aslına bakarsanız, söylenecek son noktaya geldik.”